«Ο κύριος Χάιντ μπροστά στον καθρέφτη του», η νέα έκθεση ζωγραφικής του Νίκου Βισκαδουράκη
Από τις 28 Αυγούστου έως τις 15 Οκτωβρίου η νέα έκθεση του Νίκου Βισκαδουράκη με τίτλο «Ο κύριος Χάιντ μπροστά στον καθρέφτη του», που συνδιοργανώνουν ο Δήμος Ηρακλείου-Δημοτική Πινακοθήκη και η Περιφέρεια Κρήτης, θα φιλοξενείται στο ιστορικό κτίριο της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στην καρδιά της πόλης, με τα εγκαίνια της να έχουν προγραμματιστεί για την Πέμπτη 28/8 στις 20:00.
Για την έκθεση «Ο κύριος Χάιντ μπροστά στον καθρέφτη του» που αποτελείται από 61 έργα τέχνης του Νίκου Βισκαδουράκη, ο επιμελητής της Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ιστορικός Τέχνης Μάνος Στεφανίδης γράφει: «Στην παρούσα έκθεση της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου ο Βισκαδουράκης παρουσιάζει τα - επικά, αυτοβιογραφικά -έργα των τελευταίων χρόνων, ένα είδος Οδύσσειας για έναν ταξιδευτή, τα οποία κυρίως σφραγίζονται από την εμπειρία της οικονομικής κρίσης αφενός και της πανδημίας με το συνακόλουθο του εγκλεισμού, αφετέρου. Ισοπεδωμένα και εγκλωβισμένα ανθρωποειδή που ασφυκτιούν χωρίς διέξοδο, σαν να έχουν τυλιχθεί σ' ένα τρομαχτικό σελοφάν από αδιαφανή, ψυχρά χρώματα - κραυγές είτε πιεσμένα από την οικονομική - ψυχική κατ' ουσίαν - ένδεια, είτε τρομοκρατημένοι από το σκιάχτρο ενός θανάτου που βρίσκεται παντού.».
Και αλλού:
«Ο ζωγράφος στις παρούσες, συμβολικές αυτοπροσωπογραφίες του δεν ταυτίζεται εν προκειμένω με τον δόκτορα Τζέκιλ που εκπροσωπεί τον πειραματισμό και το ρίσκο της νεοτερικότητας αλλά το αρνητικό του υποκατάστατο. Τον ψυχικό διχασμό. Την αδυναμία να ανήκουμε στο μέλλον χωρίς τις αρπάγες του παρελθόντος. Το τερατικό και το χθόνιο απέναντι στο ηλιακό και το υψηλό. Το Erhabene των ρομαντικών απέναντι στην αδυναμία μας εμπρός στην απόλυτη ομορφιά. Η θνητότητα μας τελικά. Αυτό ζωγραφίζει ο Βισκαδουράκης, συνειδητά ή ασυνείδητα, στα τελευταία του μεγάλα έργα. Επειδή, αν οφείλει να υπάρχει ένας και μόνο αδιαπραγμάτευτος στόχος σε μια τόσο «αναίσθητη» εποχή σαν τη δική μας, ας είναι αυτός: Η αναγωγή της αισθητικής σε ηθικό αξίωμα. Το ένδον κάλλος και η μεταφυσική του σε πολιτική στάση. Η επιστροφή στην ομορφιά με κάθε τίμημα. Μήπως και σωθεί ο παραπαίων κόσμος. Ο κ. Χάιντ δεν πρέπει να νικήσει και ο καθρέφτης του δεν αξίζει να γίνει ο κανόνας. Η σειρά ‘’Ο κύριος Χάιντ μπροστά στον καθρέφτη του’’ αποτελείται από 37 έργα, κάποια μεγάλου μεγέθους ( πάνω από 2 μέτρα)».
Στην έκθεση παρουσιάζεται και η σειρά του 2016 με τον τίτλο «Ο Οδυσσέας στον Άδη» η οποία αναφέρεται στη ραψωδία ‘λ της Οδύσσειας, τη Νέκυια, όπου ο Οδυσσέας, με τις οδηγίες της Κίρκης, κατεβαίνει στον Άδη αναζητώντας τον μάντη Τειρεσία ζητώντας να του δώσει χρησμό για το αν θα επιστρέψει στην πατρίδα του. Αυτή η σειρά εκτέθηκε το 2017 στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης και το 2018 στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης με επιμελητή τον Ελευθέριο Οικονόμου ο οποίος σε κείμενό του μεταξύ άλλων αναφέρει: «Ο θεατής καλείται να διαβάσει την εξπρεσιονιστική αφήγηση που ξεδιπλώνεται στα έργα. Βλέπει μπροστά του δισδιάστατα έργα με σκούρες ανθρωπόμορφες αποδομημένες φιγούρες, οι οποίες κινούνται ή στέκονται τοποθετημένες σε επάλληλα επίπεδα. Κάποιες μεγαλύτερες διακρίνονται ενίοτε στο κέντρο, περιτριγυρισμένες από άλλες μικρότερες, με κόκκινα χείλια, με καπέλα, με χρυσές προσωπίδες, ή που φορούν στέμματα και κρατούν σκήπτρα. Άλλες πάλι με τον φαρδύ τους λαιμό συνυπάρχουν με κάποιες που πλάθονται με χρυσοκίτρινες πλατιές πινελιές. Κάποιες παρακολουθούν από ψηλά μέσα σε μαύρα σύννεφα. Δυο τρεις γεμάτες φόρμες θυμίζουν κάποτε κάποτε βάρκες, με κόκκινες, άσπρες και μαύρες χοντρές πινελιές. Σε όλες δεσπόζουν τα σκούρα σκιερά περιγράμματα, κάνοντάς τις να μοιάζουν με ονειρικά φαντάσματα, δίχως σάρκα και οστά, απερίφραστα, έντονα, αμφιλεγόμενα.
Και όλα τούτα μέσα σε έναν τριαδικό συνδυασμό χρωμάτων: το φόντο του μπλε που προσθέτει βάθος, σταθερότητα, εμπιστοσύνη, συνδιαλέγεται με τις κόκκινες, κίτρινες και μαύρες πινελιές που δεν είναι πάντα ήπιες. Την ίδια στιγμή, τα παχιά στρώματα ακρυλικού γύρω από τις αποδομημένες, διφορούμενες, ημι-αναγνωρίσιμες μορφές δημιουργούν εν τέλει μία αρχιτεκτονική ισορροπία στον χώρο. Όπως και στη ραψωδία, ο χρόνος παραμένει διαπραγματεύσιμος.»
Στον κατάλογο της έκθεσης του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, τον Μάρτιο του 2017, η Καλλιτεχνική Διευθύντριά του και Ιστορικός Τέχνης Μαρία Μαραγκού γράφει: «Δουλεύοντας ο ζωγράφος τον «Οδυσσέα στον Άδη» καταφεύγει στην προσωπική του Νέκυια. Ο εξπρεσιονισμός απελευθερώνεται βίαιος και τραχύς, για να προφτάσει ολόκληρο το ταξίδι που κάνουν οι οικείες μορφές στον ανοίκειο κόσμο. Οι οπτικές προκλήσεις συναντούν σύμβολα και συνθέτουν κώδικες, το άσπρο του χαρτιού υποδέχεται τη βιαιότητα του μαύρου. Το τραύμα του σώματος ανέκαθεν υπήρξε ασθενέστερο από το τραύμα της ψυχής. Στον Άδη κατοικούν οι ομηρικές μορφές και μαζί η ιστορία της βίας και του πολέμου, τα σφαγιασμένα σώματα των ηρώων και του όχλου, οι σοροί εκείνων που κάποτε κρίθηκαν ως φυλετικά κατώτεροι, αλλά και οι σύγχρονοι ένοικοι, τα παιδιά που εκβράστηκαν σε κάποιο ακρογιάλι του Αιγαίου. «Ο Οδυσσέας στον Άδη» του Νίκου Βισκαδουράκη, πιο επίκαιρος παρά ποτέ, στον δικό μας χρόνο του πένθους.»
Η σειρά «Ο Οδυσσέας στον Άδη» αποτελείται από τρεις ενότητες και ένα μεγάλο έργο με τίτλο «Η επιστροφή ή ο θάνατος των μνηστήρων». Η πρώτη έχει τον τίτλο «Ο Οδυσσέας στον Άδη», 16 έργα φτιαγμένα με ακρυλικά και παστέλ. Η δεύτερη έχει τίτλο «Το Ταξίδι», 12 σχέδια μεγάλου μεγέθους. Η τρίτη αποτελείται από 32 μικρά σχέδια (Α4) με τίτλο «ΟΙ Σύντροφοι». Συνολικά απαρτίζεται από 61 έργα.
Στη διάρκεια της έκθεσης έχουν προγραμματιστεί ξεναγήσεις από τον επιμελητή της έκθεσης Μάνο Στεφανίδη την Παρασκευή 29 Αυγούστου στις 19:30 και το Σάββατο 30 Αυγούστου στις 12:30 το μεσημέρι.
